A flisni me veten.?

Ju ka ndodhur ndonjehere te rrini para pasqyres dhe te beni monolog me veten? Dmth. se c'te thote ai tjetri e mendon dhe ti i jep "tjetrit" pergjigje me ze te larte?
Nese po, a ju ka ndihmuar per te zgjidhur probleme qe mund te keni pasur ne lidhje me koleget, me prinderit, te dashurit etj?{qe vone i kapish fjalet e tyre) Psh. nese keni qene e inatosur me dike, a ju ka bere qe ky monolog te luante rolin e nje bisede te vertete dhe a e keni ndjere veten me mire me pas duke arritur ta hidhni pas shpine ndjenjen e keqe qe kishit ne fillim?
Mendoni se eshte abnormale?
Nga mund te vije?
Ndonje mendim filozofik ne lidhje me kete?

Mua nuk me ka ndodhur te flas me vehten time me ze te larte,por pa ze me ndodh shpesh,pasi mendja eshte gjithnje dhe gjithnje ne pune me pse-ra dhe keshtu-ra e shtu-ra te pafundme duke e pyetur vehten shume here vehten ,sidomos ne momente deçizive